به گزارش خبرگزاری موج به نقل از دیلی میل، great auk پرنده ای که آخرین بار ۲۰۰ سال پیش در سواحل انگلیس دیده شد، قدرت پرواز ندارد و حدود ۷۵ تا ۸۵ سانتی متر قد و حدود پنج کیلوگرم وزن دارد.
یک گروه بین المللی از دانشمندان به منظور بحث و تبادل نظر در خصوص احیای این مرغ دریایی در جزایر فارن Farne واقع در ساحل شمال شرق انگلیس، دیدار کرده اند.
این پرنده ها تا قبل از انقراض نهایی در اواسط قرن ۱۹، در سراسر ساحل اقیانوس اطلس از شمال اروپا تا ایسلند، کانادا و شرق آمریکا پرسه می زدند.
برای احیای این پرنده، ژن های مهم — به ویژه ژن هایی که مشخصه great auk است — در سلول های نزدیکترین جاندار به این مرغ دریایی که پنگون های منقار تیغی ( razorbill) است، ویرایش خواهد شد.
تام گیلبرت کارشناس دی.ان.ای باستان در مرکز ژئوژنتیک دانشگاه کپنهاگ در این نشست بین المللی با ارائه گزارشی از نتیجه اولیه توالی یابی خود از ژنوم های Great Auk و پنگون منقار تیغی، تایید کرد که آنها از لحاظ ژنتیکی بسیار نزدیک هستند.
دانشمندان در نظر دارند که دی.ان.ای great auk را از سنگواره ها و یا اندام های حفظ شده این پرنده استخراج کنند و بعد با استفاده از داده های دیجیتالی مجموعه کد ژنتیکی این جاندار و یا ژنوم آن را توالی یابی کنند.
سپس جنین های بارور شده در بدن پرنده ای که به اندازه کافی برای گذاشتن تخم great auk، بزرگ باشد، کاشته می شود؛ این پرنده احتمالا یک غاز است.
پیش از قرن شانزدهم، فراوانی این گونه پرنده چنان بود که کلونی های آن شامل صدها هزار قطعه پرنده در طول فصل تولیدمثل سواحل را پر می کردند.
با این وجود، نداشتن قدرت پرواز این پرندگان را مستعد شکار انسان ها کرد.