به گزارش مهر، امروزه دو سناریو درباره انتشار گازهای گلخانه ای مطرح است اول کاهش انتشار گازهای گلخانه ای که باعث تثبیت گرم شدن آب و هوا می شود و سناریوی دیگر سناریوی تداوم تولید گازهای گلخانه ای و گرم شدن زمین با همین سرعت فعلی است.
براساس هر دو سناریو، نتیجه و پیامد اوضاع برای جمعیت خرس قطبی در سراسر جهان به احتمال بسیار زیاد با گذشت زمان و تا پایان قرن رو به وخامت خواهد گذاشت.
کارشناسان محیطی در تلاش هستند در مورد جمعیت خرس‌های قطبی آگاهی‌ها را بالا ببرند. این تلاش‌ها در راستای مقایسه نرخ کنونی میزان یخ دریاها در چهار منطقه اکولوژیکی در مورد تغیرات آب و هوایی انجام شده است.
هر دو سناریوی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تثبیت گرم شدن آب و هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش گرمای کره زمین تا پایان قرن، به این پرداخته‌اند که چگونه انتشار گاز های گلخانه‌ای بطور احتمالی جمعیت خرس‌های قطبی را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
از دست رفتن قابل توجه یخ‌های دریاها و کم شدن طعمه‌های دریایی و کمبود آنها از مهمترین دلایلی هستند که به طور عمده چشم انداز از بین رفتن جمعیت خرس‌های قطبی را در معرض خطر و در هاله‌ای از تاریکی قرار می‌دهند. همچنین، پژوهش‌های دانشمندان نشان می‌دهد که مدیریت تهدیدهایی غیر از انتشار گاز های گلخانه‌ای هم می‌تواند وضعیت جمعیتی خرس‌های قطبی را هم به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
برآورد شده است که جمعیت خرس های قطبی بین ۲۰ تا ۲۵ هزار جانور است و آنها در ۵ کشور وابسته به قطب شمال زندگی می کنند. آلاسکا تنها ایالت در آمریکا با خرس های قطبی نمادین است. حفاظت آشیانه خرس های قطبی از دست انسان ها و کاهش خطر نشت و ریزش نفت در دریاهای شمال از جمله اقدامات اساسی برای حفظ این گونه های جانوری است.